CALL US
2114100111, 6937049620
E-MAIL
vassileios.oikonomidis@gmail.com
LOCATION
Ναυαρίνου 40, Χαλάνδρι

ΜΥΕΛΟΣ

Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι όγκοι του νωτιαίου μυελού όπως το επενδύμωμα που αποτελεί το πιο συχνό γλοιώματα του νωτιαίου μυελού. Είναι συνήθως καλοήθες, βραδείας ανάπτυξης και συχνά η αφαίρεση του επιφέρει και την ίαση του. Κατόπιν διάγνωσης με μαγνητική τομογραφία και βιοψίας, αφαιρείται εξ ολοκλήρου ενώ στη περίπτωση κακοήθειας μπορεί να συστηθεί και ακτινοθεραπεία για προληπτικούς λόγους. Το αστροκύτωμα νωτιαίου μυελού εμφανίζονται συχνότερα σε άνδρες ηλικίας 20-50 ετών και συνήθως είναι χαμηλού βαθμού κακοήθειας. Για τη θεραπεία του στόχος είναι η πλήρης χειρουργική αφαίρεση, με μικροχειρουργικές τεχνικές. Στις περιπτώσεις που αυτό δεν είναι τεχνικά δυνατό συνίσταται η μερική του αφαίρεση και η περαιτέρω αντιμετώπιση με μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία ή/και χημειοθεραπεία. Τα σβαννώματα είναι επίσης αργά αναπτυσσόμενοι καλοήθεις όγκοι που ξεκινούν από τα οπίσθια, αισθητικά ριζίδια με  περιορισμένα συμπτώματα ενώ στην πορεία μπορεί να προκαλέσουν πίεση του μυελού και εκτεταμένη νευρολογική συνδρομή. Είναι αρκετά σπάνια και εμφανίζονται σποραδικά ή λόγο νευρινωμάτωσης. Για τη θεραπεία τους απαιτείται χειρουργική αφαίρεση ενώ η πλήρης αφαίρεση τους συνιστά ίαση χωρίς να είναι απαραίτητες άλλες θεραπείες. Τα λιπώματα μπορεί να εμφανιστούν αυτόματα ή σε συνδυασμό με δυσραφισμό (ατελής σύγκλειση του σπονδυλικού σωλήνα κατά την ενδομήτριο ζωή). Αναπτύσσονται κυρίως εξωμυελικά και η θεραπεία τους απαιτεί τη χειρουργική τους αφαίρεση. Ακόμα και αν η ολική αφαίρεση τους δεν είναι εφικτή, η μερική αφαίρεση επαρκεί για να ανακουφίσει από τα συμπτώματα που προκαλεί η πίεση που ασκούν στο νωτιαίο μυελό.

Σε ότι αφορά τις παθήσεις του νωτιαίου μυελού, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στο αιμαγγειοβλάστωμα το οποίο είναι καλοήθης όγκος που επί το πλείστων εμφανίζεται στη παρεγκεφαλίδα αλλά σε μικρά ποσοστά μπορεί να εμφανιστεί και στον νωτιαίο μυελό. Σημαντικό ποσοστό των περιπτώσεων εκδήλωσης αιμαγγειοβλαστώματος σχετίζεται με τη νόσο Νόσο von Hippel-Lindau (VHL). Στο πλαίσιο της νόσου αυτής το αιμαγγειοβλάστωμα προσβάλει και τον αμφιβληστροειδή ενώ μπορεί να συνυπάρχουν όγκοι όπως το φαιοχρωμοκύττωμα και κύστες του παγκρέατος και των νεφρών. Παθολογοανατομικά, πρόκειται για αγγειακούς όγκους ενδοθηλιακής προέλευσης με τη μορφή μικρής συμπαγούς μάζας με σαφή όρια. Συνήθως αναπτύσσετε ενδομυελικά και σπανιότερα, ενδομηνιγγικά και εξωμυελικά. Κατά την ανάπτυξη του συνήθως επεκτείνεται στην πίσω πλευρά της αυχενο-θωρακικής μοίρας και λιγότερο συχνά της οσφυϊκής. Οι όγκοι εκείνοι που προκαλούν συμπτώματα σχεδόν πάντα συνδυάζονται με συριγγομυελία. Η διάγνωση του περιλαμβάνει αξονική και τη μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, καθώς και ψηφιακή αγγειογραφία. Απαραίτητος είναι και ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία όλης της σπονδυλικής στήλης για τον αποκλεισμό πολλαπλών βλαβών στο νωτιαίο μυελό. Θεραπεία συνιστά η χειρουργική αφαίρεση του όγκου και η ριζική εκτομή του. Λόγο των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να προηγηθεί προεγχειρητικός εμβολισμός για την αποφυγή αιμορραγίας.

Η μυελοπάθεια και ειδικότερα η αυχενική μυελοπάθεια αποτελεί βλάβη στον νωτιαίο μυελό στο επίπεδο της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ως αποτέλεσμα πίεσης ή μειωμένης παροχής αίματος λόγο δομικών βλαβών. Δεδομένου ότι ο νωτιαίος μυελός αποτελεί ιδιαίτερα ευπαθή ανατομική δομή, η μυελοπάθεια πρέπει να προλαμβάνεται ή να αντιμετωπίζεται άμεσα καθώς μπορεί να επιφέρει μη αναστρέψιμες νευρολογικές βλάβες ως και παράλυση. Η μυελοπάθεια προκαλείται από μηχανικά αίτια όπως η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα που έχει προκληθεί λόγο ατυχήματος, ανατομικής δυσμορφίας, δισκοκήλης, οστεόφυτων, όγκου ή αιματώματος. Λόγο της στένωσης πιέζονται οι νευρικές ρίζες που διέρχονται από το σημείο και νευρώνουν τα άκρα και τον κορμό προκαλώντας νευρολογικά συμπτώματα όπως μουδιάσματα και ελλιπή αισθητικότητα ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις παρουσιάζεται δυσκολία στη βάδιση και  απώλεια ελέγχου των σφιγκτήρων. Η μυελοπάθεια δεν αντιμετωπίζεται με συντηρητική θεραπεία και δεδομένου ότι είναι προοδευτικά εξελισσόμενη πρέπει να αποκατασταθεί χειρουργικά καθώς μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αναπηρία. Η χειρουργική αποκατάσταση της μυελοπάθειας περιλαμβάνει την εξάλειψη του αιτίου που προκαλεί τη στένωση του μυελικού σωλήνα και την αποκατάσταση της μορφολογίας του.  Συνήθως εφαρμόζονται ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές για την αφαίρεση της δισκοκήλης, των οστεόφυτων, του όγκου ή του αιματώματος που πιέζουν τον μυελό ενώ μπορεί να εφαρμοστεί και σπονδυλοδεσία για καλύτερη στήριξη και σταθεροποίηση. Αναλόγως του αιτίου και της θέσης του, η αποκατάσταση μπορεί να γίνει με πρόσθια αυχενική μικροδισκεκτομή ή οπίσθια πεταλεκτομή με ή χωρίς σπονδυλοδεσία.

Συριγγομυελία ονομάζεται η δημιουργία κυστικής κοιλότητας με εγκεφαλονωτιαίο υγρό μέσα στον νωτιαίο μυελό. Μπορεί να είναι ιδιοπαθής χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία ή δευτεροπαθής λόγο δυσπλασία Chiari, φλεγμονώδους αιτιολογίας όπως μηνιγγίτιδα ή υπαραχνοειδούς αιμορραγίας. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε τραυματική αιτία ή να προκύψει μετεγχειρητικά μετά από αφαίρεση όγκου. Η συριγγομυελία ενδέχεται να είναι ασυμπτωματική ή να συνοδεύεται από συμπτώματα όπως πόνος στον αυχένα, μυϊκή αδυναμία και η μυϊκή ατροφία στην πλάτη, τους ώμους, τα άνω και κάτω άκρα, προοδευτική απώλεια αισθητικότητας, υπεριδρωσία και απώλεια τενόντιων αντανακλαστικών. Η διάγνωση της γίνεται με μαγνητική τομογραφία σπονδυλικής στήλης. Εάν δεν υπάρχουν συμπτώματα, γίνεται τακτική απεικονιστική παρακολούθηση ενώ αν εκδηλωθούν συμπτώματα επιβάλλεται η χειρουργική αφαίρεση της με σκοπό την αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού και την εξάλειψη των συμπτωμάτων.  Η χειρουργική προσέγγιση εξαρτάται από την αιτία και τη θέση της συριγγομυελίας. Στις περιπτώσεις πρωτοπαθούς συριγγομυελίας μπορεί να τοποθετηθεί ειδικός σωλήνας εντός της σύριγγας για την παροχέτευση του υγρού στον υπαραχνοειδή χώρο γύρω από τον νωτιαίο μυελό, ή σε άλλες σωματικές κοιλότητες.

WordPress Theme built by Shufflehound. Copyright 2023 | All rights reserved