Η επιληψία είναι πάθηση που προκαλείται από διαταραχές της εγκεφαλικής δραστηριότητας και εκδηλώνεται με επιληπτικές κρίσεις. Αποτελεί τη δεύτερη πιο κοινή παιδική νευρολογική διαταραχή. Οι απλές εστιακές επιληπτικές κρίσεις δεν προκαλούν απώλεια συνείδησης και εκδηλώνονται με μεταβολή των αισθήσεων, ζάλη, «μυρμήγκιασμα» και συστροφή των άκρων ενώ οι γενικευμένες εστιακές κρίσεις είναι εντονότερες, χαρακτηρίζονται από απώλεια συνείδησης και αφορούν σε ανωμαλία που επηρεάζει και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Μια επιληπτική κρίση μπορεί να αποτελεί εκδήλωση σοβαρής πάθησης του εγκεφάλου, αλλά και άλλων οργάνων όπως το ήπαρ ή οι νεφροί. Η κλινική εξέταση κατά την εκδήλωση επιληπτικής κρίσης συνοδεύεται συνήθως και από ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, αξονική και μαγνητική τομογραφία. Η πλέον συχνότερη είναι η κροταφική επιληψία και αφορά είτε τον έναν είτε και τους δύο κροταφικούς λοβούς. Μπορεί να προκαλείται από ινώδη ιστό ή όγκο στον κροταφικό λοβό αλλά και από άγνωστη αιτία. Συνήθως ξεκινά στην ηλικία των 10-20 ετών ενώ τα παιδιά που έχουν στο ιστορικό τους μια επιληπτική κρίση με πυρετό ή τραύμα έχουν αυξημένες πιθανότητες να την ξαναπαρουσιάσουν. Οι αρχικές κρίσεις μπορεί να μην περιλαμβάνουν απώλεια συνείδησης αλλά στομαχικές ενοχλήσεις, αίσθημα πανικού, ναυτία, οσφρητικές ή ακουστικές παραισθήσεις. Άλλες φορές οι κρίσεις μπορεί να εκδηλώνονται με καθήλωση του βλέμματος, απώλεια συνείδησης, σύγχυση, αυτοματισμούς με τα δάκτυλα, ή τα χείλια, περίεργη στάση των άνω άκρων, ακατανόητες λέξεις, ή αδυναμία ομιλίας. Τα συμπτώματα αυτά στα παιδιά απαιτούν επιμελή παρακολούθηση καθώς μπορεί να καταλήξουν σε γενικευμένες τονικοκλονικές επιληπτικές κρίσεις. Οι σπασμοί των επιληπτικών κρίσεων δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή εκτός αν συνοδεύονται από σοβαρό τραυματισμό αλλά μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τη ψυχική υγεία και τη κοινωνική προσαρμογή του παιδιού. Η διάγνωση γίνεται από νευρολόγο και περιλαμβάνει επιπλέον εξετάσεις όπως ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, ειδικές αιματολογικές εξετάσεις καθώς και αξονική και μαγνητική τομογραφία για τον έλεγχο δομικών ανωμαλιών του εγκεφάλου. Η θεραπεία της κροταφικής επιληψίας αρχικά είναι φαρμακευτική και συνήθως έχει πολύ καλά αποτελέσματα ενώ η χειρουργική αντιμετώπιση είναι απαραίτητη όταν ο παιδιατρικός ασθενής δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή. Η χειρουργική θεραπεία από εξειδικευμένο παιδο-νευροχειρουργό, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών. Δεδομένων των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων, η χειρουργική αντιμετώπιση της παιδικής επιληψίας είναι ασφαλέστερη από ποτέ ενώ οι χειρουργικές επιλογές που προσφέρονται καλύπτουν ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα παιδιατρικών ασθενών των οποίων οι επιληπτικές κρίσεις δεν αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά.